Dlaczego rozróżnienie podziału narzędzi komunikacji wewnętrznej na te typu push i pull jest tak istotne? Wiedząc, co za tym stoi, możemy skuteczniej projektować strategie komunikacji wewnętrznej i plany komunikacji bieżących działań.
Push (czyli pchać, wypychać) – to wszystkie te narzędzia komunikacji wewnętrznej, za pomocą których wypychamy treści do odbiorcy; są one łatwo dostępne dla pracowników, gdyż podsuwamy im je prawie pod nos, wystarczy, że po nie sięgną i zapoznają się z przekazem.
Pull (czyli ciągnąć, zaciągać) – to z kolei te narzędzia, po które pracownicy muszą sięgnąć sami, nie tylko muszą mieć świadomość, że takie narzędzie istnieje, ale muszą dodatkowo sami je odszukać, sięgnąć po nie, by zapoznać się z zawartością tam zamieszczoną.
Przykładowy podział narzędzi komunikacji wewnętrznej ze względu na push/pull
Podział ten nie jest jednak tak oczywisty. Intranet może być jednocześnie narzędziem typu push i pull. Jeśli ma on formę strony www, gdzie pracownicy sami szukają informacji niezbędnych im do pracy, mamy do czynienia z narzędziem typu pull. Ale jeśli intranet wyposażony jest w system elektronicznych, e-mailowych powiadomień, które wysyłane są automatycznie do pracowników na ich skrzynki e-mailowe w postaci powiadomienia o nowej publikacji, wtedy narzędzie takie będzie typu push, ponieważ wypychamy informacje do pracowników.
Podobnie może być z newsletterem. Jeśli do większości pracowników w firmie dociera on drogą e-mailową, wtedy jest instrumentem komunikacji wewnętrznej typu push. Jeśli jednak w tej samej firmie newsletter ten wydrukujemy i powiesimy na tablicy informacyjnej dla pracowników np. produkcji, wtedy nie będzie on już typu push, a pull, czyli pracownicy sami będą musieli sięgnąć po niego, by zapoznać się z treścią. Można jednak zadać rozważyć taki przykład: gdy wysyłamy newsletter e-mailem, pracownik też musi go otworzyć i przeczytać, więc może to jednak narzędzie typu pull, ponieważ pracownik musi sam po nie sięgnąć? Przyjęło się uproszczenie, że wszystko, co wypychamy do odbiorcy, jest typu push i tego się trzymajmy.
Dlaczego podział narzędzi na push i pull jest tak ważny?
Między innymi od zrozumienia tego podziału zależy skuteczność prowadzonych przez nas działań komunikacji wewnętrznej w organizacji. Jeśli mamy do czynienia z nowych narzędziem, musimy skupić się na użyciu działań promocyjnych typu push, czyli poinformować pracowników o jego istnieniu. Jeśli mamy problemy z zaangażowaniem pracowników w proces komunikacji, wdrożenie w firmie intranetu, nie rozwiąże problemu. Niezaangażowani pracownicy nie sięgną sami po informacje, dlatego mając do czynienia z taką grupą odbiorców, trzeba wypychać informacje do nich, czyli np. wdrożyć system elektronicznych powiadomień o nowej publikacji w intranecie lub wysyłać im w regularnych odstępach czasu na skrzynki e-mailowe newsletter zbierający najważniejsze publikacje z ostatnich dni wraz z przekierowaniem do intranetu, by poznać więcej szczegółów dot. danej informacji i by uczyć pracowników regularnego zaglądania do intranetu po więcej.
Warto pamiętać o tym podziale, gdy projektujemy strategię komunikacji wewnętrznej lub układamy plan komunikacji wewnętrznego projektu czy wydarzenia. Znając naszą grupę docelową, jej preferencje i zachowania oraz wiedząc, jak dzielą się narzędzia, łatwiej będzie nam dobrać odpowiednie instrumenty, by nasza komunikacja wewnętrzna była skuteczna, czyli dotarła do odbiorców i wywołała określone reakcje, na których nam zależy.
Zapraszam także na Facebooka, gdzie można śledzić kolejne blogowe wpisy.
******
Sprawdźcie też:
• Facebooka bloga @blogkwok, LinkedIn (zapraszam do sieci kontaktów) i na Twittera @maja_biernacka
• szkolenia otwarte i kursy na platformie z komunikacji wewnętrznej
• newsletter – zapisz się tutaj i odbierz bezpłatnego ebooka
Fot.: Pixabay.com
Fot. MB/Egipt/Jezioro Nasera